ไม่มีใครรอเราได้ เท่าแม่ของเรา
ไม่มีใครรอเราได้ เท่าแม่ของเรา ความสัมพันธ์ระหว่างแม่กับลูกที่ต้องไปเป็นทหาร การเป็นทหารเกณฑ์ หมายถึงการต้องจากบ้าน จากครอบครัว ไปใช้ชีวิตในค่ายทหารที่เต็มไปด้วยระเบียบวินัย ความเข้มงวด และความห่างไกลจากความอบอุ่นเดิม ๆ
สำหรับแม่ การเห็นลูกชายต้องไปใช้ชีวิตที่เหน็ดเหนื่อยและเสี่ยงภัย ย่อมเต็มไปด้วยความกังวลและคิดถึง แต่ไม่ว่าลูกจะต้องอยู่ไกลแค่ไหน ใช้เวลานานเพียงใด แม่ก็ยังคงรอเสมอ
รอในทุกวันหยุดเพื่อให้ลูกได้กลับบ้าน
รอในทุกสายโทรศัพท์ที่ดังขึ้นด้วยความหวังว่าจะได้ยินเสียงลูก
รอในทุกข่าวคราวเกี่ยวกับลูก ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กน้อยหรือสำคัญ
และรอในวันที่ลูกปลดประจำการกลับมาโอบกอดเหมือนเดิม
ความรอคอยนี้ไม่มีเสื่อมคลาย เพราะความรักของแม่ไม่มีวันหมดอายุ ต่างจากคนอื่นที่อาจรอได้เพียงชั่วคราว แต่แม่จะรอจนถึงวันที่ได้เห็นลูกกลับมาอย่างปลอดภัย